woensdag 29 juli
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om uit te checken en met de bus naar Luoyang te reizen. Het is wat onduidelijk hoe laat we gaan. Toen we de tickets kochten, zei het meisje dat de bus 8 uur ‘s ochtends vertrok, maar op het ticket staat 10 uur. We gaan ruim op tijd naar het busstation. We lopen door de hal waar de tickets verkocht worden, en vanaf daar loop je naar de andere hal waar de langeafstandsbussen vertrekken. Uiteindelijk vertrekken we om 9 uur. Het is een behoorlijk lange rit, want we komen pas om 3 uur ‘s middags aan in Luoyang.
Daar aangekomen is het even oriënteren waar we zitten. Het hotel wat we op het oog hebben ligt nog net op loopafstand, dus een taxi is niet nodig. In het hotel krijgen we 2 kamers te zien, een standard en een deluxe. De deluxe is eigenlijk 280, maar we mogen er voor 160 yuan in, zegt het meisje. Nou mooi, scheelt ons weer afdingen.
Aangezien we nog niet veel gegeten hebben vandaag, gaan we op pad om ergens een hapje te eten. Het is inmiddels 15:30, dus nog niet echt etenstijd. We komen langs wat restaurants, maar niet wat we zoeken. Een paar straten verderop is een winkelgebied. Hier zitten naast kledingwinkels ook de nodige restaurants. Het meeste ziet er uit als een soort Chinese McDonald’s. Ik voel me niet zo lekker, maar wil toch wat lichts eten. We lopen een van de fastfood restaurants binnen. Het menu hier is alleen maar in het chinees, en niemand spreekt hier een woord Engels. Dat schiet dus niet op. We lopen weer verder. Iets verderop zit een bar, waar ze zowaar wel een Engels menu hebben. Ik bestel patat en een omelet, maar krijg een gezinsportie patat en een omelet voor 4 personen!
donderdag 30 juli
We zijn naar Luoyang gegaan om de Shaolin-tempel te bezoeken, en de Longmen grotten. De Shaolin-tempel is de plek waar in de 5e eeuw de Kung Fu is ontstaan. Toen we gisteren aankwamen in het hotel, zei het meisje van het hotel dat we voor 40 yuan met een busje naar de Shaolin-tempel gebracht konden worden. Dat is nog te betalen, dus die tocht hebben we voor vandaag geboekt. We vertrekken om 7:45. Een minibusje brengt ons naar het station, waar we overstappen op een ander busje. Het zijn totaal ongeveer 25 mensen, waarvan totaal 7 toeristen.
De chauffeur rijdt aardig door. Onderweg vertelt onze ‘reisleidster’ hele verhalen, maar allemaal in het chinees. We hebben dus geen enkel idee wat de planning is. Rond 11 uur zijn we op de 1e plek. Geen idee wat het is. De chinezen gaan 10 minuten kijken en 5 minuten later rijden we weer verder. In de lonely planet staat dat de entree voor de Shaolin-tempel 100 yuan is. Best prijzig, maar ok. De bus stopt na een tijdje rijden bij de Songyuang Academy, waarvan de entreeprijs 25 yuan is. In de bus konden we een entreekaartje kopen voor de Shaolin-tempel, alleen niet voor 100 yuan, maar voor 180! Hier hebben we geen zin in, dus we kopen geen ticket in de bus. De rest allemaal wel.
Als we bij de Songyuang Academy een los kaartje willen kopen, beweert de verkoopster dat het 180 yuan kost, en dat we geen los kaartje kunnen krijgen. De reisleidster is namelijk zo vriendelijk geweest om met ons mee te lopen en in het chinees te roepen dat ze ons graag wil oplichten. We hebben allebei zoiets van, laat maar zitten dan. De chinezen, die dus geen Engels spreken, proberen ons ervan te overtuigen dat we toch echt een ticket van 180 yuan moeten kopen, omdat we anders ook niet de Shaolin-tempel in kunnen. Veel verder dan you buy ticket komen ze niet.
We balen flink, we hadden beter op eigen houtje kunnen gaan, dan hadden we al dit gezeur niet gehad. Na een half uurtje rijdt de bus weer verder, naar een klein tempeltje. En daarna door naar de Shaolin-tempel. De buschauffeur gebaart naar ons dat we moeten blijven zitten. Yeah, right! We stappen mooi uit, en kopen 2 tickets voor 100 yuan, en gaan naar binnen.
Haha, helemaal leuk dat het gewoon gelukt is. En toch bizar dat massa’s Chinezen en toeristen doodleuk 180 yuan betalen, terwijl die andere 2 plekken echt geen 80 yuan waard zijn. Het Shaolin-tempel complex bestaat uit meerdere gebouwen en tempels, en een bos. In een van de gebouwen wordt een show gegeven door een paar Shaolin-monniken. Het is ontzettend druk in de zaal. De show is behoorlijk toeristisch. Van te voren kun je met een paar van de monniken op de foto.
In de bus zat ook een vrouw uit Israël. Als we naar buiten lopen, komen we haar tegen. We lopen met haar verder richting het Pagoda bos. Dit is een begraafplaats waar 246 stenen pagoda’s staan. Hierna lopen we terug naar de parkeerplaats, waar de bus staat.
We hadden al bedacht om morgen naar de Longmen grotten te gaan. De Israëlische vrouw (Ruthy) ook, en we raken aan de praat met een jongen uit Portugal die ook die kant op wil. We besluiten met z’n vieren daarheen te gaan. De busrit terug is best apart. We rijden over een 6-baans weg, alleen is het midden van de weg niet aangegeven. De bus rijdt ook aardig door. We zitten achterin, en af en toe worden we bijna gelanceerd.
‘s Avonds gaan we weer richting het winkelcentrum. Dit keer ontdekken we een Koreaans restaurant. Het ziet er netjes uit, en is lekker druk. Buiten staat een vitrine, met wat borden wat je hier kunt eten.
We moeten ongeveer 10 minuten wachten voordat er een tafeltje vrij is. Het is het wachten zeker waard, want het eten hier is heerlijk. Ze hebben saté, in allerlei verschillende soorten. Een van de serveersters wijst aan welke niet van varken zijn, nadat ik in het woordenboekje heb aangewezen dat we geen varken eten. Ze hebben ook veel gerechten met groenten, helemaal goed. Hierna halen we ergens een ijsje. Daarna gaan we met de tuktuk terug naar het hotel.
vrijdag 31 juli
Vandaag hebben we met Gill en Ruthy afgesproken om naar de Longmen grotten te gaan. We hebben om 8 uur voor het station afgesproken. De bus (nr. 81) kost maar 1,5 yuan. Geen geld dus. Het is niet zo ver vanaf Luoyang. Daar aangekomen is het een stukje lopen naar de grotten. Het is een lange wand met enorm veel nisjes. Deze grotten (ook wel Drakenpoort genoemd), zijn ontstaan in 500 tot 900 na Chr., en bestaan uit ruim 2100 nisjes, 40 pagoda’s en meer dan 100.000 boeddhistische beelden. Er zijn ook een paar grotere grotten, waar de beelden uit het steen zijn gehakt. De eerste drie grotten zijn al mooi om te zien. De Ancestor Worship is de grootste om te zien. Deze is zeer indrukwekkend. Supergrote beelden, echt heel apart.
Aan het eind kun je de rivier over. Dat doen we, aangezien je vanaf die kant een mooi uitzicht hebt over de grotten. Het is wel wat mistig vandaag. Als we bij een kraampje wat drinken kopen, en een noedelsoepje, zien we dat er ook een computer staat, en dat je hier een button kunt laten maken. Deze button is bedoeld als fotolijstje. We laten er eentje maken, van het laatdebeerlos-logo. Echt grappig dat zoiets op zo’n plek gedaan kan worden.
We lopen terug, en nemen de bus richting Luoyang, waar we rond 4 uur weer aankomen. Bij het busstation, ten oosten van het treinstation, proberen we uit te zoeken of we al een busticket voor morgen kunnen komen, richting Hua San. Er is hier alleen niemand die Engels spreekt, dus dat is knap lastig. Als we om een busticket vragen, krijgen we te horen dat het niet kan. We komen er alleen niet achter waarom niet. Ik krijg de indruk dat er wel tickets zijn (er gaan nl. genoeg bussen die kant op), maar dat we de tickets nog niet vandaag kunnen kopen.
We besluiten om het straks in het hotel te vragen hoe het zit, en anders morgenochtend alsnog naar het busstation te gaan. In het hotel geven ze aan dat er om de 2 uur een bus richting Xi’an (dus langs Hua San) rijdt. Maar, er gaan ook treinen. Het meisje achter de receptie biedt aan om voor een kleine provisie treintickets voor ons te regelen. Nou, super! Ze regelt 3 tickets (want Gill reist ook die kant op), voor 9:35 ‘s ochtends. ‘s Avonds gaan we met z’n drieën eten bij het Koreaanse restaurant. Daarna doen we nog wat inkopen bij de Carrefour, die zit hier in de kelder van het winkelcentrum.