zaterdag 1 augustus
We staan om 8 uur op, en gaan om 8:30 richting het treinstation. In de stationshal wachten we tot 9:30. Je moet door een klein hekje naar het perron. De Chinezen zijn best luidruchtig. Er loopt af en toe een verkoper langs, die ons speelgoed probeert te verkopen. Rond 13:00 komen we aan bij Hua San. Daar aangekomen nemen we voor 20 yuan een taxi naar het dorp Hua San. Daar worden we bij een hotel afgezet. De kamers zien er totaal niet bijzonder uit. Ze zijn normaal 280, maar wij kunnen hem krijgen voor 200. We twijfelen nog, en willen eigenlijk nog even verder kijken. Als we naar buiten lopen, komt de hoteleigenaar achter ons aan. Hij vraagt wat we er dan voor over hebben. Uiteindelijk besluiten we toch om hier te blijven, en betalen we maar 160 yuan.
Het is vandaag ontzettend mistig en regenachtig. Je kan de Hua San berg dan ook nauwelijks zien. We gaan met z’n drieën kijken of we ergens kunnen lunchen, en hoe we morgenochtend de berg op kunnen. Het plan is om zo vroeg mogelijk met de kabelbaan omhoog te gaan, dan op de berg rond te lopen, en weer lopend naar beneden. Het schijnt hier namelijk rond het middaguur ontzettend druk te zijn. Vlakbij het hotel is een restaurant waar we kunnen lunchen.
Na de lunch lopen we verder, naar de plek waar je entreetickets koopt. Het blijkt behoorlijk duur te zijn om de berg op te gaan: 110 yuan entree, en nog eens 80 yuan voor de kabelbaan. Als het morgenochtend nog steeds zo mistig is, voelen wij er weinig voor om al die moeite te doen, om vervolgens niks te zien.
We lopen naar de hoofdstraat van het dorp, en komen tot de ontdekking dat hier werkelijk niks te beleven is. Ook qua restaurants is het nog knap lastig om iets leuks te vinden. De een ziet er nog saaier uit dan de ander. Uiteindelijk gaan we ergens zitten. Fred bestelt kip (uiteraard met botjes), en ik bestel omelet. Gill bestelt iets met garnalen, maar het zijn 8 soort van koekjes, met gekleurde hagelslag erover heen. Een hele vreemde combinatie.