Taipei (eind)

Geplaatst op

Zondag 23 april
In de ochtend gaan we met de HSR (supersnelle trein) naar Taipei. We zijn er in nog geen half uur. We droppen de tassen in het hotel, wat op loopafstand van het Main Station zit. We nemen de metro naar Maokong. Vanaf hier gaan we eerst een stukje met de kabelbaan, wat een leuke attractie blijkt te zijn. Het is gezellig druk, maar we hoeven niet lang te wachten. In de gondola is plek voor 6 a 8 personen. We zitten samen met 4 Vietnamese toeristen, die erg druk zijn met foto’s maken en filmen. Het uitzicht is best aardig. We zitten een redelijk stuk buiten het centrum van Taipei, maar ziet het achter de heuvels wel liggen. De 101-toren zie je er tussen de heuvels uitsteken. De gondel zelf gaat over een bosgebied, en zie je de Taipei Zoo. We gondelen tot het eind, een tocht van ongeveer 4 kilometer.

Op het eind is een klein dorpje, wat volledig voor de toeristen is. Heel veel kraampjes met eten. We lopen een stukje verder, uit de drukte. Bij een terras verder de heuvel op, zien we dat ze een prijzig koffiemachine hebben staan. Lekker! Dat moeten we uitproberen. Met in de verte een uitzicht over Taipei genieten we van een lekkere cappucino. Weer terug met de gondola, is het nu tijd om de Zoo te bezoeken. En dan vooral aan de grote panda! Hoewel die sinds 2 weken ook in Ouwehands Dierenpark zijn, kost de Zoo hier maar 6 TWD. Geen geld dus. Aangezien het weekend is, is het behoorlijk druk. We stoppen eerst even bij de koala’s, ook heel schattig! Ze hebben elk een eigen plek, het schijnen niet zulke gezelschapsdieren te zijn.

Later bij de panda’s zien we er eentje binnen. Deze ligt op een boomtak te slapen. Zeker moe van al dat bamboe eten de hele dag. De panda buiten wordt gevoerd als wij er zijn! Het is een drukte van jewelste met veel Aziaten en camera’s. Ook dat is naast de panda die gevoerd wordt een bijzonder schouwspel. Hij peuzelt de bamboescheuten op, en krijgt ook wat fruit voor de afwisseling. Nu we de highlights gezien hebben, lopen we nog een klein stukje voor we de metro weer terugnemen richting het centrum. Vanavond is het tijd voor sushi! Er zitten een paar goede vlakbij het hotel. De zalm en tonijn smaakt heerlijk.

Maandag 24 april
Het plan was om eigenlijk in de ochtend naar het National Museum te gaan. Alleen als we daar aankomen blijkt het afgeladen druk te zijn. Bussen vol met andere (voornamelijk Aziatische) toeristen. Eigenlijk zien we dat helemaal niet zitten. Vervolgens wordt er ook moeilijk gedaan over de tas die we mee willen nemen. Al met al besluiten we de plannen om te gooien. Ik had op zich best een kijkje willen nemen, maar dan ook liever niet met die honderden druk pratende andere bezoekers. Wie weet een andere keer dus. Gelukkig is er nog genoeg te zien en doen in Taipei, dus hop naar de volgende highlight. Ondanks de mist, gaan we de Taipei 101 in. Best aan de prijs, 600 TWD. Als we boven zijn, is het in het begin heel mistig, maar later trekt het open en heb je een beter zicht.

Later weer beneden, lopen we richting het noorden. In dit gedeelte hebben je de winkelcentra met de dure merken. We lunchen bij een japans restaurant. Later lopen we langs een gezellig belgisch biercafé. Hier vermaken we ons de rest van de middag. De eigenaar (jawel, een belg!) is met een Taiwanese getrouwd, en woont inmiddels alweer 20 jaar in Taipei. ‘s Avonds terug richting het hotel eten we nog een hapje bij een italiaans restaurant.

Dinsdag 25 april
Een leuk dagtochtje vanuit Taipei is een bezoek aan het Yehliu Geo Park. Yehliu Geo Park ligt langs de kust, en is een verzameling van vreemde rotsformaties. Deze zijn ontstaan miljoenen jaren van zee- en winderosie. We gaan ernaartoe met de bus, vanaf het Main Station. Het is ook hier weer lekker druk met andere (hoofdzakelijk Aziatische) toeristen. Er is nog een paadje iets voorbij het deel met de rotsformaties. Vanaf hier kun je naar de punt van een soort pier lopen. Een leuk paadje, waar we veel bloemen en vlinders zien. En soms moet je oppassen waar je je voeten neerzet, want dan steekt er weer een hagedisje over.

Als we hier zijn uitgekeken, kijken we of er in de buurt nog wat leuks te doen is. Een paar plaatsjes verderop blijkt een tempel in een grot te zijn. En aangezien liften sneller (en leuker!) is dan op de bus te wachten, regelen we ook hier weer een lift. De auto is echt spiksplinternieuw, er staat pas 500 km op de teller. Daar zitten we dan in met onze modderschoenen. Vanaf het plaatstje waar de auto is dropt, lopen we naar de tempel. Het is lekker koel binnen. Via een hele smalle gang kun je nog naar een apart gedeelte komen. We nemen de trein terug richting Taipei. En ‘s avonds gaan we weer sushi eten, vlakbij het hotel.

Woensdag 26 april
Een andere mooie plek om heen te gaan, is het Yangmingshan National Park. In dit park zijn verschillende highlights te zien. Er is een goed wegennet, en er rijdt een pendelbus om je van de ene naar de andere highlight te brengen, mocht je zelf geen auto hebben zoals wij. We hebben vanuit Taipei eerst de metro gepakt, en daarna verder met de bus naar de ingang van het park. Daar aangekomen is het alleen uitzoeken waar de pendelbus start, en waar je de kaartjes kunt kopen. Ik had ook gelezen dat je in het park een routekaart kunt krijgen, maar het is niet helemaal duidelijk waar je nu moet starten. Al vrij snel komen we een Amerikaanse toerist tegen, Allan, die net als wij ook probeert uit te zoeken hoe het zit. We lopen met z’n drieën verder. Uiteindelijk lukt het ons om met de bus naar een van de plekken in het park te komen. Vanaf daar maken we een wandeling. Het is een mooie route, met onderweg veel struiken en planten die bloeien en vlinders die langs je heen dwarrelen.

Als we de tocht terug lopen, besluiten Fred en ik door te lopen (wat wel een stuk is met een flinke steiging). Allan gaat het qua tijd niet redden, dus hij besluit terug te gaan. Hij wil ook nog een paar andere plekken bezoeken. We lopen verder, eerst door een stuk grasland. Daarna is het een pad de berg op. Eenmaal boven is er een asfaltweg, en jawel daar zien we een paar auto’s staan. We besluiten een stukje te liften, zodat we weer wat meer op de doorgaande weg zitten. Vanaf daar kunnen we met de bus weer naar de volgende plek binnen het park. Op zich niks mis met lopen hoor, maar dit gaat veel sneller. Weer op de parkeerplek aangekomen, kopen we wat te drinken. En na een paar minuten komt Allan aangelopen! Hij is enigszins verbaasd dat we sneller dan hem terug zijn.

We gaan weer met z’n drieën verder. En aangezien de bus er nog niet aankomt (die blijkt maar 1x in het half uur te rijden, maar helemaal zeker weten doen we niet), besluiten we opnieuw te gaan liften. Dat is ook hier weer zo geregeld. De plek die we alledrie graag willen zien, is Xiaoyoukeng. Dit is post-vulkanisch, dus je ziet nog van alles borrelen en stoom uit de grond komen. Het is inderdaad bijzonder om te zien. Het stinkt enorm naar zwavel, er komt met veel lawaai stoom uit de grond. Heel indrukwekkend.

De volgende plek in het park is een soort dal, waar massaal witte kelkbloemen gekweekt worden. We wandelen hier door het dorpje, en drinken een bakje koffie bij een restaurantje wat we tegenkomen. We vliegen vannacht terug, dus we gaan niet al te laat weer terug richting Taipei. En ook vanavond gaan we weer voor de sushi. We gaan bijtijds richting het vliegveld, met de rechtstreekse metrolijn (die nog maar een paar weken in gebruik is volgens mij). De vlucht gaat bijtijds weer terug. En we hebben er weer een mooie reis op zitten. Zeker voor herhaling vatbaar! Mooie plekken gezien. En ondanks dat veel Taiwanezen geen engels spreken, waren de mensen die we hebben ontmoet ontzettend vriendelijk en behulpzaam.