Vrijdag 26 maart
Het is weer tijd om Bandipur te verlaten. Gisteren hebben we bustickets gekocht van Dumre naar Kathmandu. Vanuit Bandipur nemen we een jeep naar Dumre. Er gaan nog 3 andere toeristen die kant op. Dit scheelt in de prijs, nu zijn we maar 30 rps p.p. kwijt. In Dumre aangekomen komt de bus naar Kathmandu rond half 10 langs.
We hebben gevraagd voor plekken voorin, en gelukkig zijn die er nog. Dag scheelt, achterin heb je veel last van de hobbels en gaten in de weg. Het is een flinke rit, rond 3 uur in de middag komen we aan in Kathmandu.
Het plan was eerst om met de lokale bus naar het hotel te gaan, maar we besluiten toch deen taxi te nemen. Na wat pogingen met afdingen rijden we weg voor de prijs die we schappelijk vinden. Rond 5 uur komen we aan in Panauti.
We hadden van te voren gekeken in welk hotel we wilden verblijven in Panauti, maar deze plek wil je niet dood gevonden worden. Wat een vreselijke plek, een gevangenis is nog gezelliger. Op de vloer liggen vies bevlekte vloertegels en het ruikt ontzettend muf. De muren zien er ook niet uit, vies en grijs. Nee, dit gaat het niet worden. We maken dat we hier wegkomen.
Alleen, in deze plaats zijn er zeg maar geen alternatieven. De enige optie is een soort resort, ongeveer 7 km buiten Panauti. In de lonely planet zien we dat je hier vanaf 35 euro per nacht kamers hebt. We vragen een taxichauffeur wat het kost om ons daarnaartoe te brengen, maar hij vraagt 500 rps voor dat kleine stukje. Daar hebben we geen zin in, we gaan wel lopen. Ik denk nog, we komen vast wel een busje of auto tegen die ons een stukje verder kan helpen, maar dat valt vies tegen. Er is amper verkeer hier. En de keren dat er wel iets voorbij komt, zit het tot de nok toe vol.
In een van de dorpjes waar we doorheen komen, komt een man ons tegemoet. Hij is van het Balthari resort, waar we heen willen. Hij weet gelukkig een kortere weg, die we anders nooit gevonden hadden. Als we uiteindelijk om 7 uur eindelijk aankomen rusten we eerst uit. Het resort ligt op een hele mooie locatie, boven op een berg met uitzicht. Wat alleen nogal tegenvalt is de prijs. Een gewone kamer kost 50 usd. We zeggen dat we zonder het eten erbij een kamer voor 35 usd willen, maar ze doen nogal moeilijk. Uiteindelijk weten we er met veel pijn en moeite 40 usd van te maken, inclusief ontbijt. Tja, helaas zijn er in de wijde omgeving echt geen alternatieven, dus voor vannacht hebben we weinig keus.
Toch blij dat we niet in die stinkende kamer in Panauti slapen, eten we ’s avonds noedels en kaas-pakhora’s.