Zondag 9 april
Vanmorgen de tassen ingepakt. Om 9 uur hebben we een geocache event. Ongeveer 20 geocachers. Terug met de metro, uitgecheckt. Met de tassen lopen we 500 meter naar de metro. We zijn ruim op tijd op het station. Hier halen we wat eten en drinken. We stappen om 11:55 op de trein naar Xincheng, een rit van 3 uur. In Hualien regelen we een taxi naar het hotel. De vrouw die ons ontvangt spreekt amper engels. We verblijven in een homestay, we zijn de enigste gasten. Het is een hele nette kamer.
We regelen een lift terug naar Hualien (we liften aangezien we geen taxi voorbij zien komen). In Hualien huren we een scooter voor de komende dagen. We proberen het eerst bij Pony Rental. Ja, hier hebben ze dus scooters te huur, geen pony’s 🙂 In de lonely planet staat deze genoemd. Alleen krijgen we hier niks mee, zonder Taiwanees rijbewijs. In het visitor information center bij het station vragen we waar we alsnog een scooter kunnen huren. Ze stuurt ons naar eentje, aan de andere kant van het stationsplein, naast de Avis. En inderdaad, gelukkig doen ze hier niet moeilijk, en even later hebben we de scooter voor 4 dagen en sjezen we met de 125cc weg. We gaan richting de kust, om te kijken of daar leuke restaurants zitten. Alleen zien we niks bijzonders daar. We gaan terug naar het hotel, daar zaten ook restaurants.
We droppen de scooter bij het hotel. Om de hoek zit een klein restaurantje, waar we een hapje gaan eten. Ze spreken hier geen engels, maar we kunnen het eten wat we willen aanwijzen. Wel grappig, de wanden van het restaurant zijn volgeschreven door de bezoekers. We krijgen ook een stift. Jeeej, als ik ergens blij van word, is het tekenen op muren! De rest van de avond ben ik bezig met de Sacre Coeur tekenen. Hoewel het resultaat niet bepaald denderend is, zijn de restaurant-eigenaren er blij mee! Vergeleken met de rest kan het ermee door, de rest is met name chinees gekrabbel, en geen gekleurde tekeningen. Met 4 kleuren markers, die niet bepaald meewerken, had het slechter gekund.
De eigenares is heel enthousiast, en wil nog meer op de muur. Ik beloof morgen terug te komen, en dan een draak te tekenen. Beter, dan kan ik eerst nog even een schets maken.
Maandag 10 april
https://photos.app.goo.gl/c4LETjjZrtZmSV3b8
Rond 8 uur gaan we weg, om de Taroko Kloof te bekijken. De kloof is 22 km lang, en heeft verschillende trails, en… een hotspring! Dus, we nemen onze zwemspullen mee.
Bepakt en bezakt gaan we op pad. Daar aangekomen maken we eerst de police permit in orde voor de Zhuilu Old Trail die we morgen willen gaan lopen. De mountain permit hadden we vanuit Nederland al geregeld, dus we zijn snel weer buiten.
De weg is prima, goed geasfalteerd. We rijden door de nodige tunnels. De kloof is indrukwekkend om te zien. In de rivier die door de kloof loopt, stroomt nu weinig water. In de rotsen net boven de rivier zie je wel de sporen van uitgesleten water. Het is een fantastisch zonnige dag vandaag, met amper een wolkje aan de lucht. Ook de verwachte drukte met andere toeristen valt me reuze mee. In een van de vele tunnels moeten we een half uur wachten vanwege een wegafzetting. Op zich niet erg, we maken een praatje met een andere kloofbezoeker, een lokale toerist.
https://photos.app.goo.gl/Wy4zbfHRzhs7wk936
We doen in de ochtend een korte trail, de Lushui-Heliu trail. Deze is 2 km, je loopt van A naar B. Bij het eind eten we een hapje, voordat we langs de weg terug lopen naar de brommer. We rijden door naar de Wenshan Hotspring. Deze is eigenlijk afgesloten, maar het schijnt dat je er toch nog kan komen. Daar aangekomen lopen we een paadje naar beneden, dan via een hangbrug de rivier over. Je ziet vanaf hier de hotspring. Er zijn al een paar andere toeristen. Het toegangshek is dicht, maar hier kun je langs. De trap en leuning naar beneden houdt halverwege op. Maar het is prima te doen. Beneden aangekomen kleden we ons om. Er is hier een ‘bad’, waar heet water uit de berg komt. Zo’n 50 cm diep. Het is hier 40 à 60 graden, afhankelijk hoe dicht je bij de bron zit. Niks voor mij dus, voor mij is 35 graden al dodelijk. Fred heeft er geen moeite mee, hij gaat erin zitten alsof er niks aan de hand is.
In de rivier zijn ook badjes, waar heet water en het koude rivierwater gemengd worden. Een stuk aangenamer. Ik ga eerst even het koude rivierwater in, waar ik bijna word meegesleurd door de sterke stroming, en daarna chillen in een van de badjes. We vermaken ons prima hier. Er komen later nog een paar andere toeristen, maar prima te doen, niet superdruk.
Na een paar uurtjes badderen rijden we met de brommer meer richting het noorden, via zigzag weggetjes. Als we ergens even stoppen om van het uitzicht te genieten, komt er ineens een rots van de berg af rollen. Best een flinke. Hij spat op het asfalt uiteen. Tja, gelukkig niet op ons hoofd. Toch wel verstandig dat we helmpjes mee hebben. Rond half 4 gaan we terug, de kloof weer uit, richting het hotel. Die ligt net iets boven Hualien, zo’n 20 km vanaf de kloof.
s’Avonds eten we weer bij Amy, in het gezellige restaurantje bij ons om de hoek. Dit keer teken ik de draak. Hoe ik hem geschets had, gaat niet helemaal passen ( het blijft behelpen, met stiften die na een tijdje ook niet meer helemaal meewerken…) In de ruimte waar we zitten, zitten ook 2 Taiwaneze stelletjes te eten. Hoewel wij geen chinees spreken, en zij geen engels, lukt het via de telefoon, en het woordenboekje om wat basisdingen tegen elkaar te zeggen.
Er staat ook een karaoke apparaat in de ruimte. Voor we het in de gaten hebben, krijgt Amy het voor elkaar dat Fred YMCA staat te zingen. Supergrappig. Ook de Taiwanezen doen een paar Chineze nummers. En jawel, voor mij is het Bohemian Rhapsody. Wat een feest. Een ding scheelt, het geluid staat behoorlijk hard, waardoor je niet hoort hoe vals ik zing.
Aangezien de muren behoorlijk zijn volgekliederd, haalt een van de jongens een van de plafondplaten eruit. Jeeej, een wit vlak om op te tekenen! Dit gaat een stuk gemakkelijker, gewoon plat op de grond. Ik teken met mijn eigen stiften een soort mandala. In de hoeken schrijven Fred en ik, en ook hun hun naam erop. Als Amy later binnenkomt, moet ze wel lachen dat hij die plaat eruit heeft gehaald. Die vindt het allemaal wel best. Voordat we weggaan, gaan we met de Taiwanezen, met op de achtergrond de getekende draak op de foto. Voor op de facebook van de Taiwanezen. Rond 11 uur vinden we het wel mooi geweest. Een gezellig avondje zo.
Dinsdag 11 april
We gaan vandaag vroeg op pad om de Zhuilu Old Trail te lopen. We weten niet zeker wat voor weer het wordt, en ze zeggen dat het meestal ‘s ochtends beter is. Om 7 uur scoren we een ontbijtje bij de 7-eleven om de hoek (die hier 24/7 open is, in ieder geval deze). Een kipburger voor mij, en een sandwich voor Fred. We nemen gelijk wat te drinken en eten mee en dan vroemvroem met de brommer naar de Taroko Kloof. We rijden naar het loket om de 200 TWD p.p. te betalen. Daar staan nog 4 andere toeristen. Een stuk verderop parkeren we de brommer bij het begin van de trail. Het begin is voor mij even pittig. Met deze hitte (25 graden) en luchtvochtigheid (geen idee hoeveel, maar vies benauwd), 3 km klauterend omhoog. De laatste 500 meter is echt spectaculair. Aan je linkerkant een afgrond van zo’n 800 meter, aan je rechterkant een steile rotswand. Het paadje varieert van soms 60 cm, tot 1 meter. Dus, niet doen als je hoogtevrees hebt. Er zitten stukken bij dat er geen hek zit tussen jou en de afgrond. Echt supergaaf. Het uitzicht is best ok. Er zijn wat wolken, maar je kan goed het dal inkijken.
Het valt reuze mee qua drukte zo vroeg. We komen onderweg 2 andere toeristen tegen als we heenlopen, die op de terugweg zijn.
Op het eindpunt (wat nu het eindpunt is, aangezien de rest van de trail is afgezet), rusten we uit en eten ons meegenomen broodjes. Niet veel later zijn er 2 andere toeristen, en later nog een hele groep. De terugweg gaat een stuk sneller. Soms even wachten op smalle stukken om tegenliggers te laten passeren. Terug beneden lopen we de Swallow Grotto Trail, die supervlak is over de asfaltweg. Aan het eind, na1 km lunchen we. Fred met een bord kip met rijst, en ik met soep. In ieder geval, ik denk dat het soep is: heet water met blaadjes.
In de middag rijden we nog een stukje met de brommer. Er liggen een paar gocaches. Het weer is veel slechter dan gisteren, meer bewolking. Bij het station van Xincheng zien we een reclamebord van Lavazza. Jaah, beter, een koffiebarretje! Tijd voor een bakkie. Ze hebben hier ook wafels, die smaken goed. Op de terugweg miezert het, maar gelukkig is het niet ver naar het hotel.
s ‘Avonds rijden we met de brommer naar Hualien voor jawel, sushi! We hebben op internet er een opgezocht en in de gps gezet. Alleen, daar aangekomen blijkt deze of dicht, of helemaal weg te zijn. Terug op de hoofdweg spreken we op goed geluk een paar mensen aan of zij een ander sushi restaurant weten. Bij de tweede hebben we prijs, ze hebben net een stuk verderop ergens sushi gehaald, bij Sushi Express. Het is iets verderop in de hoofdstraat. Perfect!
De sushi komt hier op de lopende band aan je neus voorbij, voor maar 30 TWD (1 euro) per bordje. Jammie! We eten onze buiken vol met 30 bordjes.
Woensdag 12 april
Helaas is het nog steeds regenachtig. We zien het eigenlijk niet zitten om door de regen over glibberige paadjes door de Taroko Kloof te lopen, dus besluiten in plaats daarvan vandaag naar Hualien te gaan. Het viel ons gisteren al op dat dit best een grote plaats is, met veel winkels. Mocht het te hard gaan regenen, kun je mooi in een winkel schuilen.
We ontbijten eerst ergens. We zijn blijkbaar te vroeg (rond 10 uur), want veel rolluiken van de winkels zijn nog dicht. Maar deze gaan alsnog na 11 uur open. We kopen allebei bij een van de vele sportwinkels nieuwe sportschoenen, 2 paar voor maar 10 euro. Lekker dan. We slenteren nog wat, lunchen bij een klein koffiezaakje.
Rond 2 uur kijken we bij de bioscoop of er nog een leuke film draait, maar nee, niks boeiends en maar 1 film in de middag. Dan maar terug naar het hotel. Hier chillen we de rest van de middag en avond. Best handig als je netflix hebt, genoeg keus aan films! We kijken that’s my boy met Adam Sandler. Vandaag geen uitgebreid avondeten, we halen een soepje en wat te snacken bij de 7-eleven om de hoek, waar we ondertussen kind aan huis zijn.